Kiedy Vlada Koza po raz pierwszy zostaje babcią, rzuca wszystko i podróżuje na Sycylię ze swojego domu w Karpatach, aby dołączyć do swojej córki. Dziewczyna nie docenia jednak niezapowiedzianej wizyty i duszącej uwagi matki. Po kłótni z córką Vlada trafia do willi potężnego włoskiego gangstera Don Fredo, którego rodzina walczy o przetrwanie we współczesnym świecie. Nieposkromiona natarczywość Vlady, która uwielbia czuć się przydatna, dbać o innych, naprawiać rzeczy i udzielać rad, wydaje się przynosić namiastkę namacalnego dobrobytu w murach Villa Laganà. Przynajmniej do dnia, w którym dowiaduje się, kim naprawdę są Don Fredo i jego dzieci.
Niesłyszący Sergij zaczyna naukę w szkole dla głuchoniemych. Przenosi się do internatu. W nowym miejscu musi odnaleźć swoje miejsce w hierarchii narzuconej przez organizację zwaną Plemieniem – szkolną sieć uwikłaną w działalność przestępczą i prostytucję. Chłopak przekonuje się na własnej skórze o bezwzględności zasad, którymi kierują się osoby w Plemieniu. Przemoc, napady, prostytucja - tak wygląda ich codzienność.
Aby zostać przyjętym w poczet członków Plemienia, a tym samym awansować w społecznej hierarchii, trzeba wykazać się zdolnościami w łamaniu prawa. Biorąc udział w kilku udanych kradzieżach, Sergij zapracowuje na nową, lepszą pozycję – zostaje alfonsem. Ma teraz władzę nad dwoma dziewczynami, obsługującymi nocą kierowców ciężarówek. Szybko zakochuje się w jednej z nich. Problem polega jednak na tym, że jego wybranka jest także dziewczyną szefa. Mimo to, bohaterowie spotykają się potajemnie i zostają kochankami. Łamiąc w ten sposób kodeks Plemienia, stawiają się w sytuacji bez wyjścia.
Reżyser niezwykle dosadnie odmalowuje brutalny świat, używając do tego jedynie ciszy i języka migowego. Jego film wzbudził zachwyt krytyki, która już okrzyknęła go arcydziełem kina minimalistycznego. Ten nagrodzony na prestiżowym festiwalu w Cannes portret młodzieży pozbawionej pozytywnych wzorców zachowania nikogo nie pozostawi obojętnym.