„Aftersun” to pełnometrażowy debiut reżyserski Szkotki Charlotte Wells, inspirowany jej własną historią. Wells porusza w nas najczulsze struny, budując swój film z nostalgicznych impresji i ulotnych emocji związanych z autentycznym wyjazdem wakacyjnym z ojcem do tureckiego kurortu w latach 90. Reżyserka opowiada o dojrzewaniu i o byciu sobą w relacji dziecka z rodzicem. Jednym z producentów „Aftersun” jest Barry Jenkins, nagrodzony Oscarem za „Moonlight”. W tle słyszymy muzyczne hity lat 90. – od „Macareny”, przez „Losing My Religion”, aż po wymowny utwór „Under Pressure” w wykonaniu Davida Bowiego i Freddiego Mercury’ego (jedna z najbardziej poruszających scen tańca we współczesnym kinie).
Mina i Halim, małżeństwo z wieloletnim stażem, prowadzi niewielki zakład krawiecki w marokańskim mieście Sala. O talencie mężczyzny, a zwłaszcza niezwykłym hafcie, jakim ozdabia tradycyjne, szyte przez siebie stroje, jest na tyle głośno, że kolejne zamówienia znacznie przekraczają jego możliwości. Sytuacja zmusza Halima, by zatrudnił młodego pomocnika, choć początkowo nie jest do tego przekonany. Ostatecznie pod jego skrzydła trafia Youssef, dla którego praktyka u boku mistrza w swoim fachu, za jakiego uchodzi starszy z mężczyzn, jest wielką szansą. Przyglądanie się codziennej żmudnej pracy Halima to dla niego nie tylko możliwość doskonalenia własnych umiejętności, ale też lekcja cierpliwości oraz pokory. Tym cenniejsza, że z każdym dniem bohaterowie nabierają do siebie większego zaufania i zaczyna ich łączyć coraz bliższa więź, co nie pozostaje niezauważone przez Minę.
Chociaż Georgie ma dopiero 12 lat, potrafi poradzić sobie w każdych warunkach. Po śmierci matki postanowiła udawać, że mieszka z wujkiem. Zarabia na życie, kradnąc rowery z najbliższym kumplem – Alim. Mieszkając na przedmieściach Londynu, nikomu nie może w pełni zaufać. Kiedy nagle pojawia się w jej życiu ojciec, Jason, Georgie nie wita go z otwartymi ramionami. Powoli zaczynają oswajać się ze swoją obecnością i zbliżać, co z humorem ogrywa aktorski duet Loli Campbell i Harrisa Dickinsona (gwiazdy „W trójkącie” Rubena Ostlunda). W efekcie otrzymujemy szaloną historię przyjaciół, którzy przy okazji stają się rodziną.
Film jest portretem starszych ludzi z Liptova i Oravy. Reżyser przedstawił prawdziwą galerię postaci. Są to ludzie prości, ale posiadają oni własną filozofię życia. Z dala od chaosu cywilizacji i miasta wypracowali własna wrażliwość i stosunek do świata, swój system wartości. Wielu spośród nich jest niepełnosprawnych - potrafią oni jednak udowodnić, że ułomność nie stoi na przeszkodzie, żeby czegoś w życiu dokonać. Można na przykład postawić dom bez pełnosprawnych nóg.
Chociaż Georgie ma dopiero 12 lat, potrafi poradzić sobie w każdych warunkach. Po śmierci matki postanowiła udawać, że mieszka z wujkiem. Zarabia na życie, kradnąc rowery z najbliższym kumplem – Alim. Mieszkając na przedmieściach Londynu, nikomu nie może w pełni zaufać. Kiedy nagle pojawia się w jej życiu ojciec, Jason, Georgie nie wita go z otwartymi ramionami. Powoli zaczynają oswajać się ze swoją obecnością i zbliżać, co z humorem ogrywa aktorski duet Loli Campbell i Harrisa Dickinsona (gwiazdy „W trójkącie” Rubena Ostlunda). W efekcie otrzymujemy szaloną historię przyjaciół, którzy przy okazji stają się rodziną.
Mosca, fryzjer biorący udział w regionalnych zawodach fryzur, zostaje zamordowany. Od początku obserwujemy jego przyjaciół i konkurentów, którzy wymieniają się opiniami na temat domniemanej tożsamości zabójcy. Kamera Robbiego Ryana (wybitnego operatora odpowiadającego między innymi za zdjęcia do „Faworyty” i „C’mon C’mon”) bez przerwy śledzi bohaterów, starając się wyłapać najdrobniejsze zmiany w ich zachowaniu, które mogłyby rzucić nowe światło na rozwiązanie zagadki.
Pisarka Rama bierze udział w procesie Laurence Coly, młodej kobiety oskarżonej o spowodowanie śmierci swojej 15-miesięcznej córki porzuconej przez nią na plaży.
Adam, chłopak z małej rybackiej wioski, przyjeżdża na prestiżowe stypendium do Kairu. Gdy staje się świadkiem tajemniczego zabójstwa kolegi, zostaje wplątany w śmiertelnie niebezpieczną intrygę. Zmuszony do współpracy, zgadza się przeniknąć do Bractwa Muzułmańskiego — jednej z najpotężniejszych organizacji islamu, która nie zawaha się przed niczym, żeby chronić swoje tajemnice. Aby przeżyć, Adam bardzo szybko będzie musiał opanować reguły gry niezwykle brutalnego świata, wkraczając na ścieżkę, z której nie ma już powrotu.
Mina i Halim, małżeństwo z wieloletnim stażem, prowadzi niewielki zakład krawiecki w marokańskim mieście Sala. O talencie mężczyzny, a zwłaszcza niezwykłym hafcie, jakim ozdabia tradycyjne, szyte przez siebie stroje, jest na tyle głośno, że kolejne zamówienia znacznie przekraczają jego możliwości. Sytuacja zmusza Halima, by zatrudnił młodego pomocnika, choć początkowo nie jest do tego przekonany. Ostatecznie pod jego skrzydła trafia Youssef, dla którego praktyka u boku mistrza w swoim fachu, za jakiego uchodzi starszy z mężczyzn, jest wielką szansą. Przyglądanie się codziennej żmudnej pracy Halima to dla niego nie tylko możliwość doskonalenia własnych umiejętności, ale też lekcja cierpliwości oraz pokory. Tym cenniejsza, że z każdym dniem bohaterowie nabierają do siebie większego zaufania i zaczyna ich łączyć coraz bliższa więź, co nie pozostaje niezauważone przez Minę.
Zapraszamy na przegląd wyselekcjonowanych przez nas hitów polskiego Youtube'a. Od kilkunastosekundowych perełek, po kilkuminutowe filozoficzne dysputy i mixy - polski Youtube to kopalnia inspiracji i radości dla pokoleń.
Trzydziestoletni Pietro decyduje się zostawić za sobą życie dużego miasta i wyjechać w góry. Nie odnajduje się w swoim dotychczasowym, pełnym zgiełku życiu, chociaż sam nie potrafi określić czego mu brakuje. Prawdziwie wolny i szczęśliwy czuł się jedynie w dzikich Alpach, gdzie spędzał w dzieciństwie każde lato. Zaszczepiona w nim miłość do gór i odkrywania nowych ścieżek każe mu wyruszyć w świat, w którym nowe znajomości i stare przyjaźnie staną się ścieżką do odnalezienia siebie.
Pisarka Rama bierze udział w procesie Laurence Coly, młodej kobiety oskarżonej o spowodowanie śmierci swojej 15-miesięcznej córki porzuconej przez nią na plaży.
Chociaż Georgie ma dopiero 12 lat, potrafi poradzić sobie w każdych warunkach. Po śmierci matki postanowiła udawać, że mieszka z wujkiem. Zarabia na życie, kradnąc rowery z najbliższym kumplem – Alim. Mieszkając na przedmieściach Londynu, nikomu nie może w pełni zaufać. Kiedy nagle pojawia się w jej życiu ojciec, Jason, Georgie nie wita go z otwartymi ramionami. Powoli zaczynają oswajać się ze swoją obecnością i zbliżać, co z humorem ogrywa aktorski duet Loli Campbell i Harrisa Dickinsona (gwiazdy „W trójkącie” Rubena Ostlunda). W efekcie otrzymujemy szaloną historię przyjaciół, którzy przy okazji stają się rodziną.
Mina i Halim, małżeństwo z wieloletnim stażem, prowadzi niewielki zakład krawiecki w marokańskim mieście Sala. O talencie mężczyzny, a zwłaszcza niezwykłym hafcie, jakim ozdabia tradycyjne, szyte przez siebie stroje, jest na tyle głośno, że kolejne zamówienia znacznie przekraczają jego możliwości. Sytuacja zmusza Halima, by zatrudnił młodego pomocnika, choć początkowo nie jest do tego przekonany. Ostatecznie pod jego skrzydła trafia Youssef, dla którego praktyka u boku mistrza w swoim fachu, za jakiego uchodzi starszy z mężczyzn, jest wielką szansą. Przyglądanie się codziennej żmudnej pracy Halima to dla niego nie tylko możliwość doskonalenia własnych umiejętności, ale też lekcja cierpliwości oraz pokory. Tym cenniejsza, że z każdym dniem bohaterowie nabierają do siebie większego zaufania i zaczyna ich łączyć coraz bliższa więź, co nie pozostaje niezauważone przez Minę.
Kultowa czarna komedia Jarmuscha, której akcja rozgrywa się na amerykańskim Południu. Więzienną celę gdzieś w Nowym Orleanie dzielą trzej pechowcy: bezrobotny DJ Zack (Tom Waits), stręczyciel Jack (John Lurie) i pokerzysta Roberto (Roberto Benigni). W przeciwieństwie do ponurych towarzyszy, ten ostatni, z trudem dukający po angielsku dziarski Włoch pełen jest optymizmu i nadziei, choć po prawdzie nie ma ku temu żadnych przesłanek. I to właśnie on obmyśli plan ucieczki, która powiedzie bohaterów przez zdradliwe bagna Luizjany do zagubionej pośród nich gospody...
Amerykańskie Południe to obszar spenetrowany przez Tennesse Williamsa i amerykańskie „czarne” kryminały z lat czterdziestych. „Poza prawem” jawi się w tym kontekście, jako ostentacyjny anty-kryminał. Sam Jarmusch nazwał go zresztą komedią „neo-bit-noir”, bazującą na kontraście pomiędzy oczekiwaniami rutynowej percepcji, a ostentacyjną odmową ich spełniania. Na komediowy efekt pracuje także postać Roberto z jej włoskim temperamentem i językowymi lapsusami.
Na pierwszy rzut oka Signe (w tej roli wschodząca gwiazda skandynawskiego kina Kristine Kujath Thorp, znana polskiej publiczności z filmu Ninjababy) i Thomas wydają się być idealną parą. Młodzi, inteligentni, z szerokimi horyzontami oraz niebanalnym gustem. Pozory jednak mylą, bo ich relacja, zamiast wzajemnego wsparcia, oparta jest w dużej mierze na niezdrowej rywalizacji, a kwestią do rozstrzygnięcia pozostaje jedynie to, które z nich ma większe ego. Kiedy mężczyzna, będący aspirującym artystą, odnosi niespodziewany sukces, równowaga w związku zostaje zachwiana. Signe nie może pogodzić się z faktem, że światła reflektorów skupione są teraz wyłącznie na jej partnerze. Zdesperowana, celowo nadużywa niebezpiecznych farmaceutyków, co błyskawicznie odbija się nie tylko na jej zdrowiu, ale i wyglądzie. Czym jednak jest odrobina (?) cierpienia w porównaniu ze współczuciem oraz uwagą, które znowu może w pełni na sobie skupiać?
Chociaż Georgie ma dopiero 12 lat, potrafi poradzić sobie w każdych warunkach. Po śmierci matki postanowiła udawać, że mieszka z wujkiem. Zarabia na życie, kradnąc rowery z najbliższym kumplem – Alim. Mieszkając na przedmieściach Londynu, nikomu nie może w pełni zaufać. Kiedy nagle pojawia się w jej życiu ojciec, Jason, Georgie nie wita go z otwartymi ramionami. Powoli zaczynają oswajać się ze swoją obecnością i zbliżać, co z humorem ogrywa aktorski duet Loli Campbell i Harrisa Dickinsona (gwiazdy „W trójkącie” Rubena Ostlunda). W efekcie otrzymujemy szaloną historię przyjaciół, którzy przy okazji stają się rodziną.
Chociaż Georgie ma dopiero 12 lat, potrafi poradzić sobie w każdych warunkach. Po śmierci matki postanowiła udawać, że mieszka z wujkiem. Zarabia na życie, kradnąc rowery z najbliższym kumplem – Alim. Mieszkając na przedmieściach Londynu, nikomu nie może w pełni zaufać. Kiedy nagle pojawia się w jej życiu ojciec, Jason, Georgie nie wita go z otwartymi ramionami. Powoli zaczynają oswajać się ze swoją obecnością i zbliżać, co z humorem ogrywa aktorski duet Loli Campbell i Harrisa Dickinsona (gwiazdy „W trójkącie” Rubena Ostlunda). W efekcie otrzymujemy szaloną historię przyjaciół, którzy przy okazji stają się rodziną.
Mina i Halim, małżeństwo z wieloletnim stażem, prowadzi niewielki zakład krawiecki w marokańskim mieście Sala. O talencie mężczyzny, a zwłaszcza niezwykłym hafcie, jakim ozdabia tradycyjne, szyte przez siebie stroje, jest na tyle głośno, że kolejne zamówienia znacznie przekraczają jego możliwości. Sytuacja zmusza Halima, by zatrudnił młodego pomocnika, choć początkowo nie jest do tego przekonany. Ostatecznie pod jego skrzydła trafia Youssef, dla którego praktyka u boku mistrza w swoim fachu, za jakiego uchodzi starszy z mężczyzn, jest wielką szansą. Przyglądanie się codziennej żmudnej pracy Halima to dla niego nie tylko możliwość doskonalenia własnych umiejętności, ale też lekcja cierpliwości oraz pokory. Tym cenniejsza, że z każdym dniem bohaterowie nabierają do siebie większego zaufania i zaczyna ich łączyć coraz bliższa więź, co nie pozostaje niezauważone przez Minę.
Aktywistka Nan Goldin i artystka Nan Goldin są ze sobą nierozerwalnie związane. Reżyserka Laura Poitras (nagrodzona Oscarem za"Citizenfour" prezentowany na festiwalu MDAG w 2015 roku) pokazuje życie i twórczość Goldin ze swojej perspektywy. Podąża także na organizowane przez swoją wyjątkową bohaterkę kreatywne protesty. Artystka opuściła dom w młodym wieku i dokonała przełomu jako fotografka dzięki "Balladzie o seksualnej zależności" ("The Ballad of Sexual Dependency") – serii porywających, kolorowych, intymnych zdjęć przedstawiających gejowską subkulturę, ją samą, jej rodzinę i przyjaciół. Obecnie całą energię poświęca założonej przez siebie grupie aktywistycznej PAIN (Prescription Addiction Intervention Now), która staje w obronie osób uzależnionych od środków przeciwbólowych i walczy z producentami tych leków – rodziną Sacklerów. Za pośrednictwem firmy Purdue Pharma zarobili miliardy dolarów na sprzedaży środku OxyContin, przyczyniając się do kryzysu opioidowego w USA. Goldin przepisano ten lek po operacji kolana i od razu się od niego uzależniła. Do tamtego momentu znała Sacklerów tylko jako filantropów, którzy sponsorowali wiodące muzea, w których wystawiano jej własne prace. Dziś przewodzi grupie walczącej o pociągnięcie do odpowiedzialności winnych za kryzys, który doprowadził do śmierci pół miliona Amerykanów. Ich protesty wieńczą pozwy prowadzone pro bono przez najlepszych prawników w Stanach. Tytuł filmu odnosi się do opinii psychiatrów na temat siostry Goldin – Barbary, która popełniła samobójstwo w zakładzie psychiatrycznym. W raporcie na jej temat powtarzało się jedno zdanie: ona widzi przyszłość, całe piękno i rozlew krwi.
Chociaż Georgie ma dopiero 12 lat, potrafi poradzić sobie w każdych warunkach. Po śmierci matki postanowiła udawać, że mieszka z wujkiem. Zarabia na życie, kradnąc rowery z najbliższym kumplem – Alim. Mieszkając na przedmieściach Londynu, nikomu nie może w pełni zaufać. Kiedy nagle pojawia się w jej życiu ojciec, Jason, Georgie nie wita go z otwartymi ramionami. Powoli zaczynają oswajać się ze swoją obecnością i zbliżać, co z humorem ogrywa aktorski duet Loli Campbell i Harrisa Dickinsona (gwiazdy „W trójkącie” Rubena Ostlunda). W efekcie otrzymujemy szaloną historię przyjaciół, którzy przy okazji stają się rodziną.
Paryż, lata 30. ubiegłego stulecia. Madeleine, młoda aspirująca aktorka bez grosza przy duszy zostaje oskarżona o zamordowanie słynnego producenta. Kiedy wydaje się, że Madeleine stoi na straconej pozycji, z pomocą przychodzi jej najlepsza przyjaciółka, bezrobotna prawniczka Pauline. Oparta na podstępie strategia, jaką w sądzie przyjmują bohaterki, sprawia, że wygrywają batalię sądową. Los Madeleine kompletnie się odmienia. Przebiera w zawodowych propozycjach, jest na ustach całego miasta, cieszy się estymą i poważaniem. Jej nagła sława nie wszystkim jednak się podoba.
Mina i Halim, małżeństwo z wieloletnim stażem, prowadzi niewielki zakład krawiecki w marokańskim mieście Sala. O talencie mężczyzny, a zwłaszcza niezwykłym hafcie, jakim ozdabia tradycyjne, szyte przez siebie stroje, jest na tyle głośno, że kolejne zamówienia znacznie przekraczają jego możliwości. Sytuacja zmusza Halima, by zatrudnił młodego pomocnika, choć początkowo nie jest do tego przekonany. Ostatecznie pod jego skrzydła trafia Youssef, dla którego praktyka u boku mistrza w swoim fachu, za jakiego uchodzi starszy z mężczyzn, jest wielką szansą. Przyglądanie się codziennej żmudnej pracy Halima to dla niego nie tylko możliwość doskonalenia własnych umiejętności, ale też lekcja cierpliwości oraz pokory. Tym cenniejsza, że z każdym dniem bohaterowie nabierają do siebie większego zaufania i zaczyna ich łączyć coraz bliższa więź, co nie pozostaje niezauważone przez Minę.
W Kuwejcie każdy ma prawo do pracy, więc w niektórych miejscach na jednym stanowisku zatrudnionych jest 20 osób. W Korei Południowej pracuje się 12-14 godzin dziennie. Z kolei w Stanach Zjednoczonych co roku pracownicy rezygnują z ponad 500 milionów godzin urlopu z obawy o utratę pracy. Tymczasem roboty są już gotowe do przejęcia większości wykonywanych przez człowieka zadań. To idealna sytuacja dla szwedzkiego mistrza kina dokumentalnego, Erika Gandiniego, który podróżuje po całym świecie i wnikliwie bada, co oznacza dziś słowo „praca”.
„Aftersun” to pełnometrażowy debiut reżyserski Szkotki Charlotte Wells, inspirowany jej własną historią. Wells porusza w nas najczulsze struny, budując swój film z nostalgicznych impresji i ulotnych emocji związanych z autentycznym wyjazdem wakacyjnym z ojcem do tureckiego kurortu w latach 90. Reżyserka opowiada o dojrzewaniu i o byciu sobą w relacji dziecka z rodzicem. Jednym z producentów „Aftersun” jest Barry Jenkins, nagrodzony Oscarem za „Moonlight”. W tle słyszymy muzyczne hity lat 90. – od „Macareny”, przez „Losing My Religion”, aż po wymowny utwór „Under Pressure” w wykonaniu Davida Bowiego i Freddiego Mercury’ego (jedna z najbardziej poruszających scen tańca we współczesnym kinie).
Niczym Morfeusz w Matrixie, Amondo oferuje kinomaniakom możliwość wyboru. W co drugi czwartek o 20:00 otrzymają oni możliwość zobaczenia dwóch kontrastujących ze sobą tytułów, połączonych wspólną tematyką, ale różniących się spojrzeniem twórców na temat. Do samego rozpoczęcia seansu tytuły pozostaną niespodzianką a po filmie odbędzie się połączona dyskusja.
Dekoder doznań to cykl filmowy, w którym temat oczywisty, przedstawiony będzie w inny, niecodzienny sposób. Zasada spotkań opiera się na elemencie zaskoczenia, wielkiej niewiadomej oraz kierowaniu się własnym rozsądkiem. Cykl poprowadzi Maciej Tryniszewski.
Niczym Morpheus w Matrixie, Amondo oferuje kinomaniakom możliwość wyboru. W co drugi czwartek o 20:00 otrzymają oni możliwość zobaczenia dwóch kontrastujących ze sobą tytułów, połączonych wspólną tematyką, ale różniących się spojrzeniem twórców na temat. Do samego rozpoczęcia seansu tytuły pozostaną niespodzianką a po filmie odbędzie się połączona dyskusja.
Dekoder doznań to cykl filmowy, w którym temat oczywisty, przedstawiony będzie w inny, niecodzienny sposób. Zasada spotkań opiera się na elemencie zaskoczenia, wielkiej niewiadomej oraz kierowaniu się własnym rozsądkiem. Cykl poprowadzi Maciej Tryniszewski.
Pan Kopfrkingl jest czułym mężem i kochającym ojcem. W wolnych chwilach studiuje książki o Tybecie i słucha muzyki klasycznej. W pracy jest zawsze punktualny i skrupulatny, wręcz pedantyczny, a pracuje w Świątyni Śmierci, jak nazywa praskie krematorium. Jest przekonany, że kremacja jest najlepszy sposobem uwolnienia duszy, czysty i niezawodny proces trwa raptem 75 minut. Jest powszechnie lubiany, jakkolwiek niektórzy mają go za dziwaka. Ale nadchodzi koniec lat 30. XX wieku i nikt nie zauważa, że Kopfrkingl popada w obsesję. Do Pragi wkraczają Niemcy, ale w życiu pana Kopfrkingla nie zachodzą żadne zmiany. Pewnego dnia odwiedza go przyjaciel z lat I wojny, Willi Reinke. Proponuje dołączenie do ceniącej czystość rasy panów pod wodzą Adolfa Hitlera. Ma to jednak swoją cenę – żona jest Żydówką, podobnie jak dzieci. Czy zamiłowanie do czystości okaże się ważniejsze od miłości?
Drugi pokaz w ramach jesiennego pokazu najlepszych polskich filmów gatunkowych prowadzony przez Anię z profilu Weird Witch Movies.
Pokaz polskiego folk horroru z lat 70. w ramach jesiennego showcase'u najlepszych polskich filmów gatunkowych w Kinie Amondo, prowadzony przez Anię z Weird Witch Movies. W opartym na gotyckiej powieści Prospera Mérimée z 1869 roku filmie Janusza Majewskiego pastor badający folklor w odległych zakątkach XIX-wiecznej Litwy zostaje zaproszony do młodego hrabiego. Jego matka jest odosobniona i obłąkana. Wygląda na to, że jako młoda kobieta została zaatakowana przez niedźwiedzia, a miejscowi chłopi szepczą, że młody mężczyzna może być synem zwierzęcia. Wkrótce potem żona szlachcica zostaje znaleziona z ugryzieniem, a mężczyzna znika w lesie.